Alleen: De Arena (stripreview)
Geschreven door Ruben Op 17 januari 2014
Goed, ik ben dus fan van het werk van Fabien Vehlmann. Zijn zwartgallige verhaaltjes voor Green Manor (met Denis Bodart) waren ooit veelbelovend. Inmiddels is Vehlmann de vaste auteur voor de verhalen van Robbedoes & Kwabbernoot en bedacht hij de tot verkoopsucces uitgegroeide serie Alleen. Bijzonder aan Vehlmann is dat hij niet probeert een nieuwe Goscinny, Cauvin of Yann te zijn, maar een échte eigen schrijf- en verhalenstijl introduceerde en die nu verder uitwerkt. Eenvoudiger gezegd, dan gedaan.
Alleen, de reeks over een handjevol kinderen dat op een dag volledig alleen op de wereld wakker wordt, is inmiddels toe aan deel acht. De Arena is het voorlaatste deel van de tweede cyclus, vertelde Vehlmann mij vorig jaar in een telefonisch interview. Het leverde vertraging op, omdat Bruno Gazzotti nogal moeite had met het vinden van de juiste interactie op papier tussen de hoofdpersonen in de gladiatorenarena van Neo Salem.
De net uit de Rode Zone ontsnapte Dodji, Leïla, Yvan, Camille en Terry staan in deel acht voor een flink aantal loodzware beproevingen. Tegelijkertijd ontdekken ze opnieuw meer over de situatie waar ze op een ongelukkige ochtend in zijn beland.
Vehlmann toont zich met het verhaal opnieuw erg fantasierijk. In De Arena voert hij de snelheid langzaam op tot, wederom, een intrigerende cliffhanger. Mag deel negen snel volgen?! Gazzotti mag dan hebben zitten zwoegen om alles netjes te illustreren, de uitdaging deed hem zichtbaar goed.
- Scenario: Fabien Vehlmann
- Tekeningen: Bruno Gazzotti
- Uitgeverij: Dupuis
