Heruitgave De Argonautjes goed bedoeld, maar lelijk
Geschreven door Ruben Op 8 juni 2014
De bewondering voor Dick Matena kent het laatste jaar opeens geen grenzen. Terecht, voor alle duidelijkheid. Het oeuvre van de voormalige protégé van Marten Toonder is in zowel kwaliteit als diversiteit indrukwekkend. Toch heb ik zelf altijd het meest gehad met zijn oude werk. Als ik moet kiezen tussen de avonturenstrip De Argonautjes en de beeldroman De Avonden, dan ga ik steevast en zonder aarzelen voor de eerste (sorry Dick!).
Wie nog niet eerder van Matena hoorde, moet 100 Pagina’s Dick met een bloemlezing van zijn werk eens doorbladeren. Het nieuws dat een zekere De Paul Rijperman Uitgaven alle delen van De Argonautjes heruitgeeft doet mijn hart sneller klopper, helemaal omdat deze delen tot nu toe amper verkrijgbaar waren.
Slechts twee delen verschenen indertijd in kleur, en de rest in beperkte oplage in zwartwit. Ik had tot nu toe slechts het via een rommelmarkt opgedoken Het Orakel van Delphi in mijn bezit. Daar komt dankzij dit initiatief eindelijk het eerste deel, De Onderwereld, bij.
Matena begon de strip samen met scenarist Lo Hartog van Banda in 1968 voor het tijdschrift Pep. De serie over een groep mythische helden uit de Griekse oudheid heeft een overduidelijke knipoog naar Asterix. Deze strip bestond toen al bijna tien jaar en was ook in Pep razend populair.
Van Banda komt qua actie, verhaalsnelheid, humor, taalgrappen en gooi-&-smijtwerk aardig dicht bij het niveau van Rene Goscinny. Toch neigt het amper naar een kopie. Niet verwonderlijk dat Van Banda na de dood van Goscinny twee verhalen schreef voor Lucky Luke. Ook het vlotte tekenwerk van Matena heeft veel weg van de Belgisch/Franse stijl van Asterix. Je (ik) vraagt je bij het herlezen van dit bijna geniale werk toch af wat het duo had kunnen bereiken als het net als de grote voorbeelden veel langer was samengebleven.
Helaas moet je concluderen dat de eerste twee heruitgegeven Argonautjes-delen een gemiste kans zijn. Allereerst is het vreemd dat de chronologische volgorde met de publicatie van de delen 1 en 3 wordt genegeerd. Zo mis je de (kortere) verhalen De Olympische Vlam en Het Labyrint, die vermoedelijk in het nog te verschijnen deel 2 gebundeld worden.
Daarbij is de vormgeving gewoon knudde. Hoewel Gerben Valkema (Elsje) twee mooie voorkanten tekende, lijken de oude pagina’s er gewoon onbewerkt ingekwakt. Waar men bij Dupuis oude verhalen van Robbedoes voor herpublicatie bijvoorbeeld volledig oppoetst en prachtig inkleurt op basis van de originele platen, daar lijken in dit geval gewoon pagina’s uit op zolder liggende Pep-edities gekopieerd en in boekvorm afgedrukt. Waren de originelen wellicht zoek?
De beroerde oude inkleuring is in met name deel 1 ronduit storend en trekt het verhaal gewoonweg onderuit. In deel 3 is de inkleuring per pagina van wisselende kwaliteit, precies zoals in mijn voor een paar gulden aangeschafte tweedehands exemplaar van 44 jaar oud. Voor de prijs van 18,95 euro per deel had je (veel) meer mogen verwachten van deze heruitgave.
Had de uitgever Matena echt willen eren, dan was er meer werk aan deze serie besteed. Vermoedelijk moeten de overige verhalen (in zwartwit) nog worden ingekleurd en kan er niet anders dan beterschap komen. Maar aub: herzie deze twee delen en pas de plannen aan als strips als De Grote Pyr en Ridder Roodhart ook opnieuw in boekvorm verschijnen.
Ik koop ze hoe dan ook, maar nieuwe Matena-bewonderaars levert dit echt niet op.
100 Pagina’s Dick (uitgeverij Personalia)
De Argonautjes – De Onderweld/Het Orakel van Delphi (Dick Matena & Lo Hartog van Banda)
